
Dit weblog
Alle berichten en pagina’s in dit blog zijn van mijn hand. In vrijwel elk bericht citeer ik ook uit werk van anderen, zowel in woord als in beeld. Die citaten worden verantwoord. Als je ziet dat er iets ontbreekt of vindt dat er iets niet klopt, laat het me dan via het contactformulier weten.
Prent van de week?
Toen ik in het najaar van 2015 met dit blog begon, leek me één prent in de week wel haalbaar. Tenslotte was ik de zeven voorgaande jaren actief geweest op Fotolog, het online platform waar je elke 24 uur één foto kon uploaden. Maar Fotolog ging roemloos ten onder, Flickr bleek geen fijn alternatief en eenmaal op WordPress nam ik me voor mijn ‘prenten’ voortaan te combineren met tekst: citaten, maar ook teksten uit eigen koker. Die teksten zijn sindsdien een grotere rol gaan spelen. Ze hebben meestal een langere incubatietijd dan een week. Al gebeurt het ook wel dat een tekst af is maar pas online kan als de passende prent zich aandient.
Schrijven over de kunsten
In dit blog schrijf ik ‘over de kunsten’, zo staat het er boven aan dit blog. De kunsten vat ik daarbij op als cultuuruitingen in de ruimste zin van het woord. De biebjuf in me ziet die uitingen graag gerubriceerd in categorieën: van de B van boekomslag tot de W van wijsheid, met van alles daartussenin. Tegelijk draagt elk bericht het particuliere stempel van zijn maker: wie schrijft, schrijft over zichzelf. In het ene bericht ben ik aanweziger dan in het andere.
Schrijven over mijn vak
Mijn redactionele kennis heb ik, in samenspraak met vertaler Ine Willems, beschreven in het hoofdstuk (Zelf)revisie van het handboek Alles verandert altijd. Perspectieven op literair vertalen, een uitgave van Leuven University Press.
Mijn loopbaan als beroepslezer stoelt op een al vroeg ontloken interesse in taal en literatuur die mij richting bibliotheekwezen stuurde. Jaren later vormde ze het startpunt van een universitaire letterenstudie. Tot een wetenschappelijke carrière is het niet gekomen, wel tot een loopbaan in het boekenvak. Van self-made persklaarmaker en corrector tot lector, bureauredacteur en boekvertaler. Ook in mijn vrije tijd zijn lezen en herlezen mijn hoofdbezigheden. En daarover schrijven.
Dank
Schrijven gaat niet vanzelf. Het speelt zich (gelukkig) ook niet af in een vacuüm. Vandaar een woord van dank.
– Aan mijn moeder, die haar boekenwurm attendeerde op de bibliotheekschool en aan wier doopnaam ik mijn nom de plume ontleen.
– Aan de leraar Nederlands die zijn liefde voor de literatuur beleed voor een roezemoezende hbs-klas.
– Aan de uitgever die mij het bureauredacteurschap van zijn uitgeverij toevertrouwde.
– Aan iedereen die mij, binnen en buiten het boekenvak, van werk heeft voorzien, en aan de vakgenoten en vrienden bij wie ik over dat werk mijn gedachten kwijt kon.
– Aan Terry, die op Vertigo erudiete verhalen over photo-embedded literature vertelt.
– Aan alle makers die in dit blog worden getagd, ofwel iedereen over wie ik heb geschreven.
– Aan de lezers van Prent van de week.
– En aan Gustave, die zo lang mijn barmhartige criticus is geweest. Ik leer nog steeds van je.
* * *
Prent: Kalligrafieboek, p. 26. Gekopieerd alfabet, 1983. Beeld © Gertrudsdottir.