Mijn eerste optreden was een intiem huiskamerconcert. Toen al had ik geen idee waar mijn publiek zat.

◊◊◊

Op de foto zien wij met de klok mee: Gertrudsdottir (staand); Gertrud met op schoot de andere dottir; Gertruds mama. Het jaar is 1957.

Naschrift
Ik ben niet Gertruds enige dottir. Het eerste wat de andere dottir uitriep bij het zien van deze foto was: “Maar dat ben ik!” Gerede kans dus dat uw Gertrudsdottir niet alleen in het ongewisse verkeert omtrent haar publiek, maar zich bovendien van alles in het hoofd haalt omtrent zichzelf. Het geheugen is, zoals bekend, een grote fantast. Waarvan acte.