Blanking: het opzettelijk of per ongeluk niet erkennen van een medemens die je aandacht probeert te trekken.

Deze definitie van blanking (een afgezwakte versie van wat ik in de Urban Dictionary zag staan, Nederlands van mij) behoeft redactie. Het is namelijk nog maar de vraag of de blanker een om aandacht vragende medemens wel zo welbewust of toevallig over het hoofd ziet – in het eerste geval kunnen we er gevoeglijk negeren voor in de plaats zetten, en in het tweede geval heeft de een de ander niet gezien om redenen die met andere, ons niet bekende omstandigheden te maken zullen hebben.

Er moet meer aan de hand zijn om te rechtvaardigen dat het Engels voor de bedoelde daad een apart woord heeft. Nu ‘per ongeluk’ (toevallig) en ‘opzettelijk’ (welbewust) uit de definitie zijn geschrapt, mag ook dat om aandacht vragen eruit, want naar mijn idee is juist de niet-(bewust)-om-aandacht-vragende mens regelmatig het slachtoffer van blankende soortgenoten – die overigens, desgevraagd, van de prins geen kwaad zouden weten. ‘Blanking’ is namelijk eerder een soort reflex dan een wilsdaad.

Dat verklaart meteen waarom ‘negeren’ de lading niet dekt: de daad van het negeren veronderstelt een bewust besluit, een gemaakte keus: háár zie ik niet staan – met andere woorden, ik doe gewoon of ik haar niet zie. Ook de ‘blanker’ ziet haar niet, maar dat heeft een andere reden: voor hem ís ze onzichtbaar, en zijn daad (‘blanking’) is een onwillekeurige, reflexmatige handeling. Een aangepaste definitie zou dus luiden:

Blanking: het onwillekeurig niet erkennen van een medemens die, in de beleving van de blanker, onzichtbaar is.

We laten de blanker en zijn onwillekeurige impulsen verder met rust en kijken nog even naar de passieve kant van het fenomeen: to be blanked ofwel niet gezien worden. Dit is en blijft een merkwaardige ervaring, waarmee met name de vrouwelijke helft van het mensdom vanzelf in aanraking komt als de jaren klimmen. Ik zal niet ontkennen dat er voordelen aan zitten.

De grande dame van de ongepolijste Amerikaanse vertelkunst, Annie Proulx, dankt er naar eigen zeggen zelfs haar late schrijverscarrière aan. Ze liet haar eerste verhalen onder de sekse-verhullende nom de plume E.A. Proulx verschijnen omdat geen uitgever brood zag in ‘vrouwenverhalen’, maar toen haar talent klinkende munt afwierp mocht haar voornaam alsnog voluit op de cover. Paradoxaal genoeg deed Annies geslacht, vanaf het moment dat ze er op de voorkant van haar boeken voor uit mocht komen, er niet meer toe. Als vrouw ‘van zekere leeftijd’ was ze in de tussentijd tot de ontdekking gekomen dat ze het materiaal voor haar verhalen in alle rust kon verzamelen in de cafés en bars van het platteland van de States. Luistervink spelen, zo vertelde ze, was stukken gemakkelijker geworden nu haar leeftijd haar met onzichtbaarheid had gezegend.

◊◊◊

De bedoelde definitie van ‘blanking’ staat op Urban Dictionary (hier). Geraadpleegd augustus 2018.
Annie Proulx vertelde de onzichtbaarheidsanekdote tijdens een kort bezoek aan Nederland in 1996.

Prent 1: Tübingen, 2015. Foto © Gertrudsdottir.
Prent 2: Annie Proulx, z.j. Fotograaf onbekend.