De wereld bestaat uit lijden omdat ze in essentie vrij is. Het lijden is het noodzakelijke gevolg van de vrije ruimte tussen de delen van het systeem. Dat moet u weten en zeggen.
– Michel Houellebecq

De documentaire To Stay Alive – A Method brengt twee namen uit eerdere posts op deze site bijeen: spreker van dienst is Iggy “I wanna be your dog” Pop, die zijn tekst haalt uit Rester vivant, het manifest over (dichterlijk) lijden dat Michel Houellebecq in de jaren negentig schreef. In zijn zonovergoten tuin in Florida, languit op het sappige gazon, demonstreert de Godfather of Punk (die met de dag meer op een basset gaat lijken) zijn onmiskenbare talent voor het positieve, terwijl de gelauwerde Fransoos, vanachter het masker van een weinig toeschietelijke “Vincent” die zo uit een van zijn eigen boeken lijkt gestapt, er in de keuken van zijn reeds lang begraven grootje bij zit te kijken alsof hij een teiltje nodig heeft.

Naast deze illustere tegenpolen, die het aangaande de artistieke facts of life roerend met elkaar eens zijn, portretteert de film een paar creatieve misfits van Franse bodem, waaraan we kunnen zien dat ook onbekende ongelukkigen een eigen, unieke lijdensweg afleggen.

Ik had het manifest al eens gelezen voordat ik bij toeval op de docu stuitte, en misschien is dat ook wel de aangewezen volgorde: Iggy’s aanstekelijke discours geeft het menselijk lijden een lichtvoetigere aura dan het voor het gros van ons stervelingen heeft.

◊◊◊

Documentaire: To Stay Alive – A Method, 2016. Dir. E. Lieshout, A. Hagers, R.v. Brummelen, (tijdelijk) te zien via NPO Start.

Manifest: Rester vivant – méthode. 1991 en 1997. In het Nederlands: ‘Leven, lijden, schrijven – methode’. In: De koude revolutie. Confrontaties en bespiegelingen. 2004. Vert. M. de Haan. In het Engels: M. Houellebecq, To Stay Alive. 1991. Tr. R. Davis, 1999. Online hier.

Lees hier Levenslust, met een verwijzing naar Iggy Pop.
Lees hier Poëtica, mijn eerdere post over Houellebecqs manifest.

Prent: Vught, 2018. Foto © Gertrudsdottir.