Een behaaglijk gevoel, zo levendig dat het bijna vreugde was, vervulde de wandelaar. Blijkbaar was het, om de inspanningen en de zorgen van deze laatste weken als met een enkele schouderbeweging achter zich te werpen, voldoende om met stevige pas te koersen naar een punt van de kust (…). Hij had zich te lang het geluk ontzegd van zomaar voor zich uit te lopen bij de gratie van het ogenblik, het toeval tot zijn lot makend, niet wetend waar hij die nacht zou slapen noch hoe hij over een week zijn brood zou verdienen. De verandering was een wedergeboorte en bijna een metempsychose. De afwisselende beweging van de benen was genoeg om de geest tevreden te stellen. (…) Een totale vrijheid was uit zijn vertrek geboren.
– Marguerite Yourcenar

◊◊◊

Marguerite Yourcenar, Het hermetisch zwart. Vert. J. Tuin, 1981. De ‘hij’ in het citaat is het personage Zeno. Eerder schreef ik over Zeno hier.

Prent: Cap Blanc Nez, 2018. Foto © Gertrudsdottir.