Ek herhaal jou
sonder begin of einde
herhaal ek jou liggaam
Die dag het ’n smal skadu
en die nag geel kruise
die landskap is sonder aansien
en die mense ’n ry kerse
terwyl ek jou herhaal
met my borste
wat die holtes van jou hand namaak
– Ingrid Jonker

De gedichten van Ingrid Jonker, hoe persoonlijk ook, zijn wonderlijk universeel. Ze weet woorden voor wat de liefde behelst, de voor het Nederlandse oor zo ontwapenende klankkleur van het Afrikaans doet de rest. Jonker, die in grote armoede is opgegroeid, is op een winteravond, nog maar 31 jaar oud, de zee in gelopen.

◊◊◊

Ingrid Jonker, ‘Ek herhaal jou’. Uit de bundel Rook en oker, 1963.
Een keuze uit haar poëzie is door Gerrit Komrij vertaald en gebundeld in Ik herhaal je. Jonkers landgenoot Henk van Woerden schreef er een biografische notitie bij, ‘De dag kent een smalle schaduw’.

Prent: Jij onder de Plompetoren (Schouwen). 2013. Foto © Gertrudsdottir.