Als ik fotografeer ben ik niet zo met de techniek bezig.

Toch knip ik er niet zo maar op los. Over elke foto die ik maak is nagedacht, alleen gaan de gedachten niet over de techniek maar over de kwaliteit van het licht. Vaak zijn het wat hulpeloze gedachten, omdat ik iets bijzonders zie en geen idee heb hoe ik het op mijn negatief moet krijgen. Ik ben ervan overtuigd dat meer technische vaardigheden dat niet eenvoudiger zouden maken. En heel soms lukt het me gewoon, zonder dat ik precies kan zeggen hoe: op de een of andere manier is wat ik zag precies zo op het negatief terechtgekomen.

Het poederachtige, onvolmaakt verzadigde licht op de foto uit Doel heeft voor mij overeenkomsten met twee andere foto’s, niet door mij gemaakt, waarop het licht zo speciaal is dat ik er uren naar kan kijken. Irving Penn fotografeerde een opstelling van fruit en brood en doek, en legde die vast op een plaat die vanwege het zachte licht wel een schilderij lijkt.

Op de Wadden kan het licht ook zo’n poederige gedaante krijgen, maar daar is het een combinatie van ‘natte’ lucht en Noordzeewind, die het best te fotograferen is bij het krieken van de dag of, zoals hier, bij valavond. Met een analoge camera of een digitale die zo is ingesteld dat hij niet ‘meedenkt’.

◊◊◊

Prent 1: Doel, 2011. Foto © Gertrudsdottir.
Prent 2: Irving Penn, Still Life with Watermelon, 1947.
Prent 3: Vlieland, 2007. Foto © Gustave Petit.