Remember what the Dormouse said.
Feed your head. Feed your head.
– Grace Slick

Het slot van ‘White Rabbit’, het bekende nummer van Jefferson Airplane, heeft al veel mensen op het verkeerde been gezet.

In de tekst, een halve eeuw (!) geleden geschreven en met onnavolgbare cool gezongen door Grace Slick, figureren personages en gebeurtenissen uit De avonturen van Alice in Wonderland, en op het eind van het lied lijkt Slick haar vraag, of we nog weten wat de Dormouse (Zevenslaper) zei, zelf te beantwoorden: ‘Feed your head’.
Maar wie er het boek op naslaat, komt die aansporing nergens tegen.

In hoofdstuk 11, ‘Wie heeft de taartjes gestolen?’, zien we de meeste personages uit de eerdere hoofdstukken terug in de rechtbank. De Koning klust bij als Rechter en is zo kortaangebonden dat een van de getuigen, de Hoedemaker, er doodzenuwachtig van wordt. Hij begint over wat de Zevenslaper zei, maar raakt door al het commentaar dat hij krijgt de draad kwijt.

Zelf kan de Zevenslaper het raadsel niet ophelderen, want hij … slaapt. Voor een personage dat bijna al zijn tijd in de slaapstand doorbrengt, heeft de Zevenslaper nog best veel tekst, maar hij zegt nergens iets wat in de buurt komt van ‘Feed your head’. De aansporing moet dus welhaast afkomstig zijn uit de koker van Slick zelf, die in de woelige jaren 1960 geen nee zei tegen een pilletje hier en een paddo’tje daar, en vast en zeker vond dat haar publiek er net zoveel baat bij zou hebben als zij.

Mij schoot haar goede raad te binnen vanuit het niet zo heel psychedelische perspectief van de veellezer.  In het boekenjaar 2016 heb ik, of beter gezegd heeft mijn hoofd, veertig boeken soldaat gemaakt, deels beroepshalve, deels vrijwillig. Grace S. mag tevreden zijn: ik heb mijn hoofd de kost gegeven.

Nair, Idris (ttd) Brassinga, Bloeiend puin Indriðason, Blauwzuur (ttd) Lerner, The Bridge Ladies / De damesclub (ttd) Sanderson, Staalhart (ttd) Meijsing, Robinson Leon, Ik aanbid je (ttd) Doctorow, Andrews hersenen (lc) Bordewijk, Bint (h) Edwards, The Book of Ebenezer Le Page Swift, Mothering Sunday (lc) Mantel, De geest geven | Giving up the Ghost (ttd) Mantel, De moord op Margaret Thatcher (h) (lc) McEwan, The Children Act (lc) Jonker/Brink, Vlam in de sneeuw (ttd) Joyce, Counterparts / Tegenhangers (h) Thurber, The Secret Life of Walter Mitty / Het verborgen leven van Walter Mitty (h) Wolkers, Kort Amerikaans (lc) Trollope, The Soldier’s Wife (lc) Ishiguro, De vergeten reus Duras, Hele dagen in de bomen (lc) Houellebecq, Onderworpen (lc) Matsier, Alice in Verbazië Willner, Forty Autumns / Veertig herfsten (ttd) Laing, De een-zame stad (ttd) Berger, Ways of Seeing (h) Gøtzsche, Dodelijke psychiatrie (ttd) Claudel, De boom in het land Toraja (ttd) Stevenson, Reis met een ezel door de Cevennen (lc) Russo, Niemands gek (ttd) Dahl, Mijn liefje, mijn duifje (verhaal) (lc) Menasse, Kentering (lc) Willemsen, Der Knacks Vinkenoog, Zolang te water Cole, Vertrouwde en vreemde dingen (ttd) Krabbé, De renner Sebald, Campo Santo Faulkner, As I Lay Dying (h) Y.Né, 3 gedichten (lc).

(h) = herlezen   (lc) = boekenclub   (ttd) = werk   cursief = niet uit

Het meeste plezier beleefde ik aan de heren Houellebecq, Krabbé en Stevenson, ongetwijfeld bien étonnés etc. Opmerkelijk: mijn top-3 van uitverkoren titels speelt zich af in Frankrijk, twee van de drie in de Cevennen. Wat eerste indrukken betreft: cover en titel van Vinkenoogs korte roman winnen het glansrijk van de inhoud.

* * *

S. Vinkenoog, Zolang te water. 1954. Omslagbeeld van E. van der Elsken.

Lewis Carroll publiceerde Alice’s Adventures in Wonderland in 1865. Voor wie van (de Engelse) taal houdt is het boek een feest. Het is diverse keren vertaald in het Nederlands, maar hoedt u voor bewerkingen. Ik raadpleegde De avonturen van Alice in Wonderland in de vertaling van N. Matsier toen bleek dat in mijn eigen Alice, deeltje 23 uit de serie Oud Goud (ca. 1956), de vertaler, M.C. van Oven-van Doorn, van Carrolls dormouse een marmot had gemaakt. Matsier noemt het beest bij zijn echte naam, de zevenslaper. Minder bekend misschien, maar dan snap je wel meteen waarom hij doet wat hij doet.

Dit is de passage in hoofdstuk 11 waar de Hoedemaker moet getuigen:

‘Well, at any rate, the Dormouse said—’ the Hatter went on, looking anxiously round to see if he would deny it too: but the Dormouse denied nothing, being fast asleep.
‘After that,’ continued the Hatter, ‘I cut some more bread-and-butter—’
‘But what did the Dormouse say?’ one of the jury asked.
‘That I can’t remember,’ said the Hatter.
‘You must remember,’ remarked the King, ‘or I’ll have you executed.’

En hier is Jefferson Airplane’s  ‘White Rabbit’. Het singletje verscheen in 1967.
De slotregels zijn een waardige mantra om het ene jaar mee af te sluiten en het andere mee te beginnen.

One pill makes you larger and one pill makes you small
And the ones that mother gives you, don’t do anything at all;
Go ask Alice, when she’s ten feet tall.

And if you go chasing rabbits, and you know you’re going to fall;
Tell ‘em a hookah-smoking caterpillar has given you the call;
To call Alice, when she was just small.

When the men on the chessboard get up and tell you where to go;
And you’ve just had some kind of mushroom, and your mind is moving slow;
Go ask Alice, I think she’ll know.

When logic and proportion have fallen sloppy dead,
And the White Knight is talking backwards,
And the Red Queen’s off with her head,
Remember what the Dormouse said.
Feed your head, feed your head.