We waren op weg naar het noorden en in elke B&B op onze route nam mijn lief onverschrokken het uitgebreide ontbijt, want when in England, do as the English do. Meestal liet de uitbater ons in afzondering smikkelen, maar in Cambridge waren we in een soort pension voor handelsreizigers beland waar de scepter werd gezwaaid door een praatgrage gastheer die over elk onderwerp dat zich maar aandiende breed uitweidde. Bij onze aankomst ’s avonds stak hij direct van wal met een monoloog over het (pokken)weer ter plaatse en de (belabberde) verwachtingen voor de komende dagen, gevolgd door enige algemene klimatologische beschouwingen en de teloorgang van de planeet, waarna we nog een tijdje malle beeldspraken uitwisselden in het genre ‘raining cats and dogs’ en ‘pijpenstelen regenen’ voordat we ons in onze kamer voor de nacht verschansten.

De volgende ochtend zat de ontbijtkamer vol heren in net kostuum van het type drie halen twee betalen, ieder aan zijn eigen tafeltje achter zijn eigen krant, de fris geschoren wangen druk doende met het wegwerken van toast met marmelade, maar er was nog een tafeltje vrij en dat was voor ons. We keken er niet van op dat de gastheer zich in een kamer vol habitués op de enige toeristen wierp en informeerde naar onze plannen voor vandaag. ‘Heading for Scarborough,’ verklapte ik naar waarheid, en we zetten ons schrap voor een stroom goedbedoelde toeristische weetjes over onze bestemming voor die avond. ‘Ah,’ begon hij,

Are you going to Scarborough fair?

‘Parsley, sage, rosemary and thyme,’ vulde ik automatisch aan, een kruidenboeket dat hem een minzame glimlach ontlokte.

Remember me to the one who lives there,
She once was a true love of mine

declameerde we toen samen. Het toastgekraak en krantgeritsel van de heren om ons heen was stilgevallen. En alsof ze daarop had gewacht, stapte uit de keuken een zwarte dame in schort naar voren en gaf met een stem die alleen engelen hebben de hele ballade ten beste.

◊◊◊

Luister hier naar de song in de uitvoering die waarschijnlijk het bekendst is.
Simon & Garfunkel, ‘Scarborough Fair/Canticle’.
Uitgebracht op het album Parsley, Sage, Rosemary, and Thyme uit 1966.

Prent: Cambridge, 2014. Foto © Gustave Petit.