Het is niet voldoende om niet blind te zijn
om de bomen en de bloemen te zien,
Je moet er ook geen filosofie op na houden.
Wanneer er van filosofie sprake is, zijn er geen bomen:
louter ideeën, zonder meer.
– Fernando Pessoa

Fernando Pessoa was een denkende dichter die zich van diverse aliassen of persona’s bediende. Als Alberto Caeiro streefde hij er (vergeefs) naar niet te denken, enkel te zijn. Het citaat hierboven gaat over dat streven.

Het is bovendien een vondeling, dat wil zeggen, ik heb nog nooit een bundel van Pessoa of zijn persona’s gelezen. Het citaat, een stukje uit een groter gedicht, hing op een dag aan mijn muur, als blaadje van de scheurkalender van Geerten Meijsing (van wie ik ook nog nooit iets gelezen heb), die dat jaar 365 keer een schrijver uit zijn boekenkast memoreerde.

Sommige blaadjes verdwenen de dag na hun verschijnen in de prullenbak of beleefden een kort tweede leven als boodschappenlijstje – andere werden boekenlegger en duiken in die hoedanigheid nog weleens op als ik een weggelegd boek opnieuw oppak. De uitverkoren citaten werden uitgeknipt en belandden op de plaatjesmuur die elders op dit blog wordt genoemd. Een ervan werd zelfs eerste post van Prent van de Week.

Toen Pessoa’s kalenderdag voorbij was verhuisde zijn utopisch streven om niet te denken naar het hoekje in mijn werkkamer waar ik mijn onbereikbaarheden bewaar.

◊◊◊

Fernando Pessoa, Gedichten. Vert. A. Willemsen.
Geerten Meijsing, Literair 2011 – een wandeling door mijn boekenkast. De kalender is uiteraard niet meer in mijn bezit.

Prent 1: Finland, 2011. Foto © Gertrudsdottir.
Prent 2: Pessoa op zijn plek, 2018. Foto © Gertrudsdottir.